Over Contact-Improvisatie

Contact-Improvisatie is een dansvorm met fysieke interactie via het aanraken, waarin je danst met één of meerdere partners.

Via het contactpunt ontstaat er een dialoog van beïnvloeden en op elkaar reageren, van subtiel & klein tot dynamisch & acrobatisch. Een krachtenspel met duwen, trekken, schuiven, rollen, etc.

Soms is dit vanuit een subtiel luisteren en volgen van elkaars bewegingen. Een andere keer gaat een in balans tegen elkaar aan leunen over in een langs en om elkaar heen rollen, misschien wel even kort meeliften op je partner, om dan zacht landend op de vloer verder te rollen, en dan ineens … Het kan een energieke dans zijn, of juist heel verstild en langzaam. Maar altijd is er veel aandacht voor je eigen mogelijkheden en die van je partner.

Spannend wordt het als je je kunt laten verrassen door je eigen reacties op het uit evenwicht raken en dit een inspiratiebron wordt voor je dans. Het plezier van het samen bewegen en op elkaar reageren is belangrijker dan dat het er mooi of “dansant” uit ziet.

En er wordt gedanst met en zonder muziek. Al dan niet op de muziek reageren, of juist in stilte de dans haar eigen muziek laten worden.

Er zijn vele manieren om te beschrijven wat Contact-Impro zou zijn. Dit is slechts één.
Lees ook waarin Contact-Impro anders is dan andere dansvormen

Je kunt ook wat video’s bekijken om een indruk te krijgen.

Les nemen of naar een Jam gaan?

Je kunt lessen en workshops volgen om sneller meer mogelijkheden van deze dans te leren. Maar je kunt ook beginnen met vaker “jams” te bezoeken en zo al spelend, dansend met anderen te ontdekken wat er allemaal mogelijk is.

Allebei natuurlijk.

Lees meer over hoe Sebas les geeft en over het aanbod aan lessen en workshops bij Sebas.
Lees ook over aspecten van veiligheid in Contact & Consent.

Techniek en improviseren

Moet je daarvoor techniek leren? Wellicht. In ieder geval is het handig om te leren hoe je op steeds meer manieren om, met, over, onder elkaar te bewegen, zonder daarbij ongelukken te maken. Daarvoor kan techniek helpen. Sebas besteedt hier in zijn lessen veel aandacht aan.
Maar je zou ook techniek kunnen leren om daarmee een als maar groter repertoire aan reactiemogelijkheden te krijgen. Zodat je nog weer meer los kunt komen van je patronen.

Zo maar wat aspecten die in de techniek langs kunnen komen:
Luisterende handen die niet zo maar grijpen;
counterbalance, draaipunt, rollend contact-punt, wrijving;
Lifts, under-dancer & over-dancer, balanceren met gewicht, zacht landen op de vloer;
zacht over de vloer rollen, body-surfing, massaging into dance; etc.

Aan bod komen ook de vele aspecten van leiden & volgen, reageren, subtiel manipuleren, weerstand geven of juist meebewegen. Het gaat over de dialoog die hierin ontstaat.

En de aspecten van het improviseren:
volgen wat er is, of juist input geven;
onmiddellijk “ja” kunnen zeggen. Of juist nee.
Durven gaan staan voor wat je doet. De ander kunnen zien, en erkennen in wat die doet.

Met vormen zoals een Jam, Round Robin, Underscore-jam, en mogelijke andere scores.

Al meer dan 50 jaar

Begin jaren ’70 is Contact-Improvisatie in de VS ontstaan vanuit een aantal experimentele performances onder leiding van Steve Paxton. Deze groep dansers dit materiaal aan anderen gaan lesgeven. Meer hierover op Wikipedia.

Zij hebben er toen bewust voor gekozen om de naam  “Contact-Improvisation”  niet te patenteren en vrij te laten; studenten konden zelf wel bepalen wie een goede docent is. Wel hebben ze een tijdschrift, Contact Quarterly, opgericht om ervaringen uit te wisselen. Ik denk dat dit de vorm ook levend zal houden: iedere docent geeft zijn eigen zijpaden en ontwikkelingen mee aan de vorm. En docenten leren veel van elkaar, en geven dat weer aan anderen door. De vorm is daardoor wereldwijd nog steeds in ontwikkeling.

Het is daarom ook heel zinvol om op den duur bij verschillende docenten lessen of workshops te volgen; ieder heeft weer een andere focus, andere aspecten die aan bod komen, en ook weer een andere visie op hoe de techniek werkt.